Για λίγο, έστω, ας δούμε τους εαυτούς μας σαν καρτούνς.
Σε ποιόν καρτουνίστικο κόσμο θα παίρναμε όμως στα σοβαρά την διένεξη των πρωταγωνιστών;
Δεν γελάτε όταν μια τεράστια ρόδα ισοπεδώνει το κογιότ; Κι αυτο δεν ξανασηκώνεται και κυνηγάει πάλι τον Ροντ Ράνερ αφου δει μερικά ανάγλυφα αστεράκια;
Και το ερώτημα είναι:
Ποιό ειναι το καρτούν σας;
Ο πινόκιο που τον κυνηγάει ο Τζεπέτο.
Ενα κουνιστό ξύλινο αλογάκι με χαμόγελο ως τ αυτιά.
Ο Τομ που παραμονεύει τον Τζέρυ.
Ο Τουιτι κ ο ταζ ,Ο γκούφη..
Ποιο ειναι το/τα δικό/ά σας;